Taken

About me

Mijn roots liggen in Den Haag, daar woonde ik kort. Via Sassenheim zijn we in Maarn terecht gekomen en daar woonde ik een paar maanden in het bos. Exact daar ligt mijn vorming. . Hier beginnen al mijn bewuste herinneringen. Maar in de wortel ligt meer. Mijn vader is een accountant en mijn overgrootvader pionierde met de eerste motorzaak van Rotterdam.

Mijn eerste 'zaken' die ik deed waren in brommers. Ik sleutelde aan alles, als het maar flink door reed. Mijn overgroot-moeder vertelde mij dat haar man een goede zaak had, maar zelf niet zo zakelijk was. Het pioniersbloed en ondernemingslust heb ik van mijn overgroot vader, het zakelijke leerde ik van mijn vader.

Toen ik de brommer ruilde voor de krijgskunst werd het bos opnieuw mijn thuis. Deze keer kwam ik in een wereld terecht waar kennis en input van mijn voorouders in meegenomen konden worden, maar toch was deze wereld totaal nieuw.

In die periode werd ik ook nog eens (tijdelijk) macrobiotisch en leerde daardoor de liefde en het geduld van mijn ouders kennen. Zij vonden het niets, maar gaven mij toch de ruimte. Op kamers heb ik dit ook nog een paar jaar volgehouden. Daarna koos ik voor louter gezond eten.

Qua religie of levensvorm bestond er in huize Heindijk geen herkomst van de dingen. Ik weet dat mijn ouders erg op vrijheid gesteld waren en ook mij graag mijn vrijheid gaven. Tijdens mijn opvoeding voelde dat niet zo hoor, want er waren beperkingen. Doch waren wij niet van zondags naar de kerk of van de verplichte verjaarsvisites.

Ik heb mij wel altijd anders gevoeld en was mij door het verlies van mijn broer, nog voor mijn geboorte, bewust van leven en dood. Ook begreep ik dat het leven niet zomaar gegeven was. Het was iets kwetsbaars.

Bij de verdere vorming heb ik onwijs gemazzeld met verschillende leraren en inspirerende mensen. Het begon met een zeer bevlogen leraar in de krijgskunst, die ook een brede geestelijke kijk heeft op de wereld. Samen kwamen we in contact met een Engelse boomshamaan, Dusty Miller de 13e van wie ik alles over de binnenkant van de boom heb geleerd. In de ruim 18 jaar waarin ik met hem heb samengewerkt was hij een groot leermeester. Om meer boomtechnisch geschoold te raken, kwam ik via de Bomenstichting in contact met Marjan van Elsland, de toenmalige directeur en nu een zeer goede vriendin. Zij opende een deur in bomenland onder andere naar Bert Maes met een schat van kennis over inheemse bomen en struiken, Huib Sneep die mij op het spoor bracht van de mechanische boomverzorging. Henny Ketelaar die alles weet over bronnen en herkomsten. Maar ook Maja Kooistra die als bodemkundige en boomkenner zeer inspirerend is. Een Marijke Creveld die homeopatische middelen maakt van bomen. Verder heel veel verschillende boomverzorgers; Frans Baltussen, Wim Kruijk, Nike Jekel, Ton Stockwielder, Luc Noordman, de familie Brand, Gerrit-Jan Prooijen of adviseurs als Ruud Steggerda, Hennie Rogaar en ga zo maar door. Vele lieden maakten deel uit van mijn vorming en brachten mijn een schat van kennis. Wie werkelijk voor een reuze stap zorgde, was Irene van Lippe Biesterveld. Toen haar boeken uitkwamen over haar relatie met de natuur werd een hobbel genoemen. Middels haar college kreeg ik de mogelijkheid samen een programma te ontwikkelen om zaadjes te planten in de harten van kinderen. Ddit door ze op pad te sturen met gepassioneerde boswachters.

Ook buiten Nederland kreeg ik leerzame contacten, Ted Green, Jill Butler en niet te vergeten Owen Johnson.

Mijn religieuze vraagstukken werden ingekleurd door Carl BigHeart, hij inspireerde mij om met het makende principe (God) in gesprek te gaan en van hem leerde ik hoe je een zweethut leidt.

Er werden drie basis houdingen geleerd. De eerste gaat over 'to hold space'; een veilige plek voor zij die met jou zijn (zweethut). Dan twee houdingen die zo met de eerste samen gaan; het beschermen van de ruimte en altijd creatief in verbinding blijven (krijgskunst en de natuur).

Als je goed leest,is alles aan boord om te begrijpen wat ik nu doe... Met dank aan ieder die mij inspireerde.